Aspirine 110 jaar!
Geschiedenis
Op 6 maart 2009 is het 110 jaar geleden dat Aspirine in het register van handelsnamen van het Keizerlijk Octrooibureau in Berlijn werd opgenomen: Dr. Felix Hoffmann was erin geslaagd acetylsalicylzuur (ASZ) in pure en stabiele vorm te synthetiseren. Hij kon toen niet weten dat hij op die dag het actieve bestanddeel had gecreëerd voor het in de gehele wereld bekendste en meest gebruikte medicijn Aspirine.
Aspirine als eerste verkrijgbaar
Vroeger werd Aspirine verkocht in poedervorm, maar het duurde niet lang of er werden tabletten van gemaakt. Aspirine werd al snel wereldwijd het standaardmedicijn voor het verlichten van pijn, het verlagen van koorts en het remmen van ontstekingen. Niemand wist alleen hoe het precies werkte. Ondanks dat was het medicijn wel effectief. In de jaren ’70 ontrafelde een Britse farmacoloog Sir John R. Vane het tot dan toe mysterieuze werkingsprincipe. Hij ontdekte dat Aspirine de prostaglandinesynthese(hormoonachtige stoffen die invloed op lokaal niveau hebben, waaronder pijn, koorts en ontstekingen) remt en dat zorgt ervoor dat het pijnsignaal niet wordt door gegeven. Vane kreeg hier in 1982 de Nobelprijs voor Geneeskunde voor.
De samenstelling van Aspirine werd steeds verbeterd en er zijn ondertussen verschillende varianten beschikbaar. De “klassieke” Aspirine die snel hoofdpijn verlicht, Aspirine-C, in combinatie met vitamine C en Aspirine kauwtablet die makkelijk in te nemen is.
Paracetamol kwam als nummer twee
De pijnstiller die na Aspirine werd uitgevonden is paracetamol. In 1948 werd ontdekt dat het gebruik van paracetamol mogelijk de productie van prostaglandines(dit zijn chemische stoffen die pijnprikkels naar de hersenen sturen) afremt in het centraal zenuwstelsel. Paracetamol werkt in op de hersenen, terwijl aspirine en niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen(zoals ibuprofen en naproxen) de pijnprikkels neutraliseren aan de pijnbron. In 1955 kwam paracetamol op de markt in Amerika, en in 1956 kwam het ook naar Europa.
Ibuprofen sinds eind jaren zestig
Rond 1950 waren er veel wetenschappers op zoek naar een middel tegen reumatoïde artritis. Het is een carbonzuur en de werking is vergelijkbaar met die van Aspirine. In het begin lukte het niet, omdat er geen experiment was om de medicijnen mee te testen. In 1955 veranderde dat en ontdekte drie medewerkers bij ‘Boots Pure Drug Company’ het huidige ibuprofen. Het werd verder ontwikkeld in 1964 en de eerste klinische proeven werden gedaan in 1966. In 1969 kwam Boots met het middel in Europa voor de behandeling van reumatoïde artritis. Vanaf 1974 was ibuprofen ook verkrijgbaar in Amerika.